دو نکته درباره رفتار اصلاح طلبان در مواجه با شرایط بوجود آمده پیش از انتخابات در خور توجه است الف : موضع اصلاح طلبان در مواجه با رد صلاحیت ها و تضییع حقوق قانونی کاندیداها برای انتخاب شدن و مردم برای انتخاب کردن ، بیش از آنکه بر استدلات حقوقی و قانونی تکیه و تاکید کنند ، بر نظرات و سخنان خمینی تاکید می کنند و این رفتار رفقای اصولگرا یا ... خود را مغایر با سنت و رفتار امامشان می دانندوآن را در نهایت موجب سرفکندگی نظام ج.ا. می دانند. این رفتار معنی ای جز این ندارد که ایشان در نهایت ، قانون را در مرتبه ای پایین تر از نظر و قول ولی فقیه می دانند، یعنی همچنان پایشان لنگ است برای ایجاد و حفظ بستری پایدار در جهت بوجود آوردن حکومتی مبتنی بر قانون ، حکومتی که فصل الخطابش نه فرمایشات گوهربار « فرد » بلکه قوانین مصوب مجالس قانونی اش باشد ودیگر اینکه حفظ وجه ج.ا. را بر حفظ حقوق شهروندان ارجح می دانند . گویی مردم به دلیل تلاش برای حفظ جمهوری نکبت بار اسلامی است که ارزش دارند نه به خاطر« انسان » بودنشان. ب:چرا اصلاح طلبان در حالیکه مدعی اند تنها برای 31 کرسی مجلس امکان رقابت وجود دارد ، از شرکت در انتخابات صرف نظر نمی کنند ؟ وقتی جناح به اصطلاح راست یا اصولگرا یا ... همه راه هارا برای برگزاری یک اتنخاب سالم و واقعی از بین برده است ، چرا گروهی که مدام از مردمسالاری و التزام به قانون و ...دم می زنند ، همچنان بر حضور « بی رنگ » خود در انتخابات نمایشی پا فشاری می کنند ؟مگر نه اینکه شرکت در این انتخابات ضد دموکراسی و همراهی کردن با جناح تمامیت خواه که خود را ورای هر قانونی میداند با شعارها و ادعاها و بیانیه های اصلاح طلبان در تضاد است ؟ (آخر خط قرمز این جماعت کجاست ؟!) برای پاسخ به سووال بالا نیاز به مقدمه کوتاهی هست؛ امروزه همه حکومتها ، چه دموکراتیک و چه دیکتاتوری به کسب مشروعیت در افکار عمومی کشورشان و جهان به شدت نیاز دارند. به دلیل ارتباطات گسترده کشورها در همه ابعاد به خصوص اقتصادی ، تمامی دولت ها مجبورند به گفتمان غالب جهانی که همانا پایبندی به اصول پذیرفته شده جهانی است ، همچون دموکراسی ، حقوق بشر ، تصویب قوانین گمرکی در جهت تسهیل روابط تجاری و .... پایبند باشند . ( کشورهاییکه این اصول را به رسمیت نمی شناسند ، همچون ایران ، خود را از داشتن روابط سودمند اقتصادی و سیاسی و بهره مندی از ثمرات همراهی با جهان محروم می کنند . در حالیکه مجبورند تن به روابطی دهند که بیشتر شبیه باج دادن و رشوه دادن به برخی کشورهاست ، برای بدست آوردن کمترین همراهی و حمایت گاه و بیگاه و معمولا غیر موثر آنها ) یکی از این اصول جهانی دموکراسی است . دموکراسی ، یکی هم درانتخابات هر کشور تجلی می یابد. هر چه مشارکت مردم در انتخابات بیشتر باشد ، مشروعیت آن حکومت در انظار جهانی بیشتر است .حتی اگر مردم آن کشوربخواهند با شرکت در انتخابات به کل سیستم سیاسی « نه » بگویند یا هر هدف دیگری داشته باشند ، معنای حضور در انتخابات در افکار عمومی جهان جز پشتیبانی مردم از آن حکومت نیست . حکومت ها با تکیه بر میزان مشارکت گسترده مردم در انتخابات است که می توانند در صحنه های جهانی با قدرت و صلابت حاضر شوند. این چیزی است که جمهوری اسلامی به دلیل شرایط بحرانی در عرصه جهانی و ضعف و ناکارآمدی در عرصه داخلی ، امروزه ، بیش از هرزمانی بدان محتاج است : ترغیب مردم به شرکت درانتخابات نمایشی کناره گیری اصلاح طلبان از انتخابات به شکل وسیعتری مشروعیت نظام را در داخل و خارج به زیر سووال می برد و سبب کناره گیری درصد بالایی از رای دهندگان میشود و این در حالی است که اولویت اصلاح طلبان حفظ بیضه ج.ا. به هر قیمتی است . ایشان حاضرند از آبرو و وجه خودشان تا حقوق همه شهروندان تا منافع ملی ، همه را قربانی کنند.( فراموش نکنیم جنایات دهه 60 به دست همین اصلاح طلبان امروز صورت گرفته و هنوز هم در مقابل همه جنایاتی که اتفاق می افتد جز ابراز تاسف از اینکه این کارها موجب وهن نظام ج.ا. در جهان است چه واکنشی داشته اند؟) برای اصلاح طلبان نه حقوق انسان ها ، نه آزادی ، نه فرهنگ بلکه تنها حفظ نظام هدف است و باقی وسایلی که در صورت نیاز برای نیل به آن هدف از آنها بهره می گیرند و چناچه لازم شود در پای آن قربانی شان می کنند. بنابراین اصلاح طلبان به هیچ وجه انتخابات را تحریم نمی کنند .دعوایی هم که در حال حاضر بر سر رد صلاحیت جمعی از دوستانشان در جریان است ، بر سر میزان سهمشان از قدرت است و نه حقوق ملت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر