از دیگر بدی های اصلاح طلبان وطنی ، یکی هم اینست که اصطلاح « اصلاح طلبی » را چنان برای خودشان ، در ذهن بیشتر مردم ، مصادره کرده اند که به محض اینکه بخواهی این « افراد » را از حوزه عمل و اندیشه سیاسی ات کنار بگذاری ، متهم می شوی به اینکه طرفدار روش های خشونت آمیزی ، به دنبال انقلاب هستی ... و هزار استدلال تکراری در نفی خشونت و تکرار تجربه انقلاب.
ولی فکر نمی کنم تصور کردن اینکه اصلاح طلب بودن به معنی یاران خاتمی و کروبی بودن نیست ، چندان مشکل باشد. اصلاح طلب بودن به معنی شرکت در هر مراسمی به اسم انتخابات با هر شرایطی نیست و غیر از خاتمی و کروبی و ... اصلاح طلبان دیگری هم وجود دارند که خواهان اصلاحات بنیادی و زیربنایی هستند ، ولی نه باروش های انقلابی و دفعی .( که مشکل فقط حکومت نیست که فرهنگ حاکم است . خود « ما » نیز تقصیرمان کم از حکومتیان نیست .)
این ،هم از نتایج روش های جدیدی است که در این چند ساله ، ج.ا. برگزیده است که برخلاف سالهای پیشین که نفی و زدودن آثار هرآنچه که در خلاف منافع و ایدئولوژی حاکم بود ، روش جدید در پی مصادره و تهی کردن آن از هرمعنای موثر است . مثلا در گذشته بیشتر هنرمندان و پژوهندگان ( خصوصا در حوزه علوم انسانی ) جاسوس و ضد انقلاب بودند و درحاشیه اگر اسمی از ایشان بود امثال اسلامی ها با « چراغ » به دنبال « هویت » ایشان بودند. اما استراتژی عوض شد : تا آنجا که بتوانند طرف را در برنامه های مختلف از همه ابعاد غیر ولایی اش سانسور می کنند و شیر بی یال و دم و اشکمی را به مردم معرفی می کنند .(یاد نشست فرزندان چه گوارا در دانشگاه تهران افتادم که در آن مجری برنامه « چه » را فقط بسیجی و پیرو خط امام معرفی نکرد که با واکنش دختر چه مواجه شد و سر وته قضیه را هم آوردند .) و هم از عدم تفکر و آسان پذیری ملت شریف .
ج.ا با مفاهیم و اصطلاحات سیاسی - اجتماعی هم چنین می کند : انتخابات یعنی مشت محکم بر دهان آمریکا ، نتیجه اش اهمیتی ندارد.
اصلاح طلب یعنی یاران خاتمی و لاغیر ( کبریت بی خطر ) . انقلابی یعنی حزب اللهی ، بسیجی ، چرک و بی هویت. جمهوری و مجلس و دموکراسی ... هم از این قرارند و« ژاپن اسلامی » که به وسیله فیلسوف ولایت اندیش پارلمان ساخته شد.( البته این آخری فقط از جهت زیبایی شناسی اصطلاح آورده شده است)
